คำไวพจน์ ผู้หญิง

น. หญิง.

กัญญา หมายถึง [กันยา] น. สาวรุ่น, สาวน้อย. (ป.; ส. กนฺยา).

กันยา หมายถึง น. สาวรุ่น, สาวน้อย. (ส.; ป. กญฺา).

กัลยา หมายถึง [กันละยา] น. นางงาม.

กัลยาณี หมายถึง [กันละยานี] น. นางงาม, หญิงงาม. (ป., ส.).

กานดา หมายถึง น. หญิงที่รัก. (ส. กานฺตา; ป. กนฺตา).

จอมขวัญ หมายถึง น. ผู้ที่เป็นมิ่งขวัญอย่างยอดเยี่ยม หมายถึง หญิงที่รัก.

ดรุณี หมายถึง น. เด็กหญิงรุ่น. ว. สาว, อ่อน, รุ่น. (ป., ส. ตรุณี).

ดวงสมร หมายถึง น. หญิงที่รัก.

นงคราญ หมายถึง น. นางงาม, นางสาว.

นงพะงา หมายถึง น. นางงาม.

นงลักษณ์ หมายถึง น. นางผู้มีลักษณะดี, นางผู้มีขวัญดี.

นงเยาว์ หมายถึง น. นางสาว.

นารี หมายถึง (แบบ) น. ผู้หญิง, นาง. (ป., ส.).

นุช หมายถึง (กลอน; ตัดมาจาก อนุช) น. น้อง (โดยมากใช้แก่ผู้หญิง).

บังอร หมายถึง น. นาง; เด็ก ๆ ที่กําลังน่ารัก เช่น เมื่อทอดพระเนตรเห็นสองบังอรอรรคปิโยรส.

พธู หมายถึง [พะ-] น. เจ้าสาว; เมีย; ผู้หญิง. (ส., ป. วธู).

มารศรี หมายถึง [มาระสี] (แบบ) น. นาง, นางงาม.

ยุพดี หมายถึง [ยุบพะดี] น. หญิงรุ่น, หญิงสาว. (ป., ส. ยุวตี).

ยุพเรศ หมายถึง (กลอน) น. นางกษัตริย์, หญิงสาวสวย.

ยุวดี หมายถึง น. หญิงรุ่น, หญิงสาว. (ป., ส. ยุวตี).

วนิดา หมายถึง น. หญิง, หญิงสาว. (ป.; ส. วินิตา).

วรางคณา หมายถึง น. หญิงผู้ประเสริฐ. (ส.).

สตรี หมายถึง [สัดตฺรี] น. ผู้หญิง, เพศหญิง, คู่กับ บุรุษ, (ใช้ในลักษณะที่สุภาพ). (ส.; ป. อิตฺถี, ถี).

สมร หมายถึง [สะหฺมอน] น. นางงามซึ่งเป็นที่รัก. (ส. สฺมร ว่า กามเทพ).

สุดา หมายถึง น. ลูกสาว. (ป., ส. สุตา); หญิงสาว.

อนงค์ หมายถึง [อะนง] (วรรณ) น. ผู้ไม่มีตัวตน เป็นชื่อหนึ่งของกามเทพ. ส. อนงฺค ว่า ไม่มีตัวตน = ชื่อกามเทพ).

อรทัย หมายถึง [ออระไท] น. หญิงสาว, สาวรุ่น, สาวงาม.

อรไท หมายถึง [ออระไท] น. นางผู้เป็นใหญ่, นางผู้มีสกุล, (ใช้เรียกนางกษัตริย์), ใช้ว่า อ่อนไท้ ก็มี.

อิตถี หมายถึง [อิดถี] น. หญิง. (ป.; ส. สฺตฺรี).

เกศินี หมายถึง น. นางผู้มีผมงาม เช่น โฉมแก้วเกศินีนาฏ. (ม. คําหลวง ฉกษัตริย์). (ส.).

เยาวลักษณ์ หมายถึง น. หญิงมีลักษณะสวย.

เยาวเรศ หมายถึง น. นางกษัตริย์, หญิงสาวสวย.

โฉมตรู หมายถึง น. รูปงาม, หญิงงาม.