คำไวพจน์ มลทิน

คำไวพจน์ มลทิน คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า มลทิน ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกมลทินได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั่งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า มลทิน มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ มลทิน คืออะไร?

มลทิน = สกปรก / ไม่บริสุทธิ์ / มัวหมอง / มละ / ราคี / อุปราคา / เกลือกกลั้ว / ด่างพร้อย / คาว / สนิม / มุทิน

มลทิน อ่านว่า?

มลทิน อ่านว่า /มน-ทิน/

มลทิน หมายถึง?

มลทิน ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

  1. [มนทิน] น. ความมัวหมอง, ความด่างพร้อย, ความไม่บริสุทธิ์. (ข. มนฺทิล).

คำที่มีความหมายคล้ายกับมลทิน

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

  1. คาว หมายถึง น. กลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งอย่างกลิ่นปลาสดเนื้อสด; โดยปริยายหมายถึงความเสื่อมเสีย ความมัวหมอง มลทิน เช่น ราคีคาว คนนั้นยังมีคาว; เรียกกับข้าวว่า ของคาว, คู่กับ ขนม ว่า ของหวาน.

  2. ด่างพร้อย หมายถึง ว. เป็นดวง ๆ จุด ๆ ทั่วไป, โดยปริยายหมายความว่า มีมลทิน, มัวหมอง, ไม่บริสุทธิ์, เช่น มีศีลด่างพร้อย.

  3. มละ หมายถึง [มะละ] ก. ละ, ทิ้ง.

  4. มัวหมอง หมายถึง ว. มีมลทิน, ไม่บริสุทธิ์.

  5. มุทิน หมายถึง (โบ) น. มลทิน.

  6. ราคี หมายถึง น. ผู้มีความกําหนัด. (ป., ส.).

  7. สกปรก หมายถึง [สกกะปฺรก] ว. เปรอะหรือเปื้อนด้วยสิ่งที่ถือว่าน่าเกลียดหรือที่ไม่พึงประสงค์ เช่น เสื้อผ้าสกปรก เนื้อตัวสกปรกด้วยฝุ่นละออง, ขุ่นมัว, ไม่สะอาดหมดจด, เช่น น้ำสกปรก จิตใจสกปรก, ลักษณะกิริยาวาจาที่แสดงออกอย่างหยาบคาย เช่น พูดจาสกปรก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เขาเป็นคนสกปรก เล่นสกปรก.

  8. สนิม หมายถึง [สะหฺนิม] น. ส่วนของผิวโลหะที่แปรสภาพไปจากเดิมเนื่องด้วยปฏิกิริยาเคมีเป็นสาเหตุให้เกิดการผุกร่อน เช่น มีดขึ้นสนิม; (ปาก) มลทิน เช่น สนิมในใจ.

  9. อุปราคา หมายถึง [อุปะราคา, อุบปะราคา] น. การทําให้ดํา, การทําให้มีมลทิน, ในคําว่า จันทรุปราคา สุริยุปราคา.

  10. เกลือกกลั้ว หมายถึง ก. คบหาสมาคม, คลุกคลี, เช่น เกลือกกลั้วกับคนพาล; ทําให้มัวหมอง, ทําให้มีมลทิน, เช่น ไม่มีอะไรมาเกลือกกลั้ว.

 ภาพประกอบ

  • คำไวพจน์ มลทิน คืออะไร?, คำในภาษาไทย สกปรก

 คำไวพจน์ที่คล้ายกัน

มด มนุษย์ มอง มาก มาลัย มี มือ ม้า

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำไวพจน์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ