คำไวพจน์ สดใส

ว. ผ่องใส, ไม่ขุ่นมัว, เช่น หน้าตาสดใส สีสันสดใส.

ขจี หมายถึง [ขะ-] ว. งามสดใส, ใช้ในคําว่า เขียวขจี. (ข. ขฺจี ว่า ดิบ, อ่อน).

งาม หมายถึง ว. ลักษณะที่เห็นแล้วชวนให้ชื่นชมหรือพึงใจ เช่น มารยาทงาม รูปงาม; มีลักษณะสมบูรณ์ดี เช่น ต้นไม้งาม ปีนี้ฝนงาม; ดี, มาก, มีลักษณะที่เป็นไปตามต้องการ, เช่น กําไรงาม ธนาคารนี้จ่ายดอกเบี้ยงาม.

จิตร หมายถึง [จิด] (โบ) น. จิต, ใจ.

ฉายเฉิด หมายถึง ว. งาม, สดใส.

ผ่องใส หมายถึง ว. สุกใส, บริสุทธิ์, เช่น จิตใจผ่องใส, แจ่มใส, มีน้ำมีนวล, เช่น หน้าตาผ่องใส.

พิลาส หมายถึง [พิลาด] ก. กรีดกราย, เยื้องกราย; คะนอง; ฟ้อนรํา. ว. งามอย่างมีเสน่ห์, งามอย่างสดใส; สนุก. (ส. วิลาส).

รงรอง หมายถึง ว. สดใส, งดงาม, รุ่งเรือง, รังรอง ก็ใช้.

รังรอง หมายถึง ว. สุกใส, งดงาม, รุ่งเรือง, รงรอง ก็ว่า.

วิลาส หมายถึง ว. พิลาส, งามมีเสน่ห์, งามอย่างสดใส. (ป., ส.).

เปล่งปลั่ง หมายถึง ว. สดใส, แจ่มใส.

เอี่ยมอ่อง หมายถึง ว. ใหม่ผุดผ่อง เช่น เสื้อผ้าเอี่ยมอ่อง; สะอาดสดใส, ไม่หมองมัว, เช่น หน้าตาเอี่ยมอ่อง.

แจ่มใส หมายถึง น. ปลอดโปร่งไม่ขุ่นมัว เช่น อารมณ์แจ่มใส, โปร่ง เช่น อากาศแจ่มใส.

แจ๋วแหวว หมายถึง ว. มีประกายสดใส.

แอร่ม หมายถึง [อะแหฺร่ม] ว. แพรวพราว, ผ่องใส, สดใส, เช่น งามแอร่ม หน้าตาแอร่ม.