คำไวพจน์ เพื่อน

น. ผู้ชอบพอรักใคร่กัน, ผู้สนิทสนมคุ้นเคยกัน, เช่น เขามีเพื่อนมาก, ผู้ร่วมสถาบันหรือร่วมอาชีพเป็นต้น เช่น เพื่อนร่วมโรงเรียน เพื่อนร่วมรุ่น เพื่อนข้าราชการ เพื่อนกรรมกร, ผู้ร่วมธุระ เช่น อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน ไปเป็นเพื่อนกันหน่อย, ผู้อยู่ในสภาพเดียวกัน เช่น เพื่อนมนุษย์ เพื่อนร่วมโลก.

(ปาก) ส. คําใช้แทนคําว่า เขา หรือ ท่าน ในอาการที่เป็นกันเอง.

กัลยาณมิตร หมายถึง [กันละยานะมิด] น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง.

คู่ หมายถึง น. จํานวนที่หารด้วย ๒ ลงตัว, ตรงข้ามกับ คี่; ของ ๒ สิ่งที่สําหรับกันหรือใช้กํากับกันอย่างช้อนส้อม; ลักษณนามหมายถึงของที่มีลักษณะเป็น ๒ เช่น ตะเกียบคู่หนึ่ง; ผัวหรือเมีย เช่น เลือกคู่ มีคู่ หาคู่. ว. ลักษณะของสิ่ง ๒ สิ่งที่ต่างกันแต่มีภาวะคล้ายคลึงกัน เช่น ดวงอาทิตย์คู่กับดวงจันทร์ หรือมีความสัมพันธ์กัน เช่น หญิงคู่กับชาย; โดยปริยายหมายความว่า เท่า, เสมอ, เช่น คู่ฟ้า คู่ดิน.

คู่ทุกข์คู่ยาก หมายถึง น. ผู้ที่ใช้ชีวิตร่วมกันไม่ทอดทิ้งกันทั้งในยามสุขและยามทุกข์, ผู้ที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาเป็นเวลานานปี, (มักใช้แก่คู่ผัวตัวเมีย).

คู่หู หมายถึง ว. ที่พูดถูกใจกัน, ที่ถูกคอกัน. น. เพื่อนที่ถูกคอถูกใจกัน.

มิตรภาพ หมายถึง น. ความเป็นเพื่อน เช่น มิตรภาพระหว่างเขาทั้งสอง. (ส.).

วยัสย์ หมายถึง น. ผู้รุ่นราวคราวเดียวกัน, เพื่อน, เกลอ, สหาย. (ส.).

สหจร หมายถึง น. ผู้ร่วมทาง, เพื่อน, สหาย. (ส.).

สหาย หมายถึง น. เพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุข. (ป., ส.).

สิเนหก หมายถึง น. เพื่อน. (ป.).

อนุคามี หมายถึง น. ผู้ติดตาม, เพื่อน. ว. ติดตาม, เกี่ยวเนื่อง. (ป., ส.).

เกลอ หมายถึง [เกฺลอ] น. เพื่อนสนิท.

เขือ หมายถึง น. ชื่อปลาในสกุล Taenioides และ Brachyamblyopus วงศ์ Gobioididae ลําตัวยาวเรียว แบนข้าง และเป็นสีชมพูโดยตลอด ตาเล็กมากอยู่ในรูบริเวณปากแม่น้ำที่มีพื้นเป็นเลน.

เพื่อนคู่หู หมายถึง น. เพื่อนที่ถูกคอถูกใจกัน.

เพื่อนตาย หมายถึง น. เพื่อนร่วมสุขร่วมทุกข์หรือยอมตายแทนกันได้.

เพื่อนฝูง หมายถึง น. เพื่อนที่รู้จักมักคุ้นกัน.

เพื่อนยาก หมายถึง น. เพื่อนในยามทุกข์ยาก, เพื่อนร่วมทุกข์ยาก.

เพื่อนเกลอ หมายถึง น. เพื่อนสนิท, เพื่อนร่วมน้ำสาบาน.

เพื่อนเล่น หมายถึง น. เพื่อนที่เล่นหัวกันมาตอนเป็นเด็ก.

เสาหฤท หมายถึง [-หะริด] น. เพื่อน, ผู้มีใจดี. (ส. เสาหฺฤท).

เสี่ยว หมายถึง (ถิ่น-อีสาน) น. เพื่อน, เกลอ.

โสหัท หมายถึง น. เพื่อน, ผู้มีใจดี. (ป., ส.).