คำไวพจน์ ชนะ

ชนะ อ่านว่า?

ชนะ อ่านว่า /ชะ-นะ/

ชนะ หมายถึง?

ชนะ ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

1. [ชะ-] ก. ทําให้อีกฝ่ายหนึ่งพ่ายแพ้.

2. [ชะ-] น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปเหมือนกลองแขก ใช้ตีด้วยไม้ ใช้เฉพาะในงานหลวง.

คำที่มีความหมายคล้ายกับชนะ

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

1. กินดิบ หมายถึง ก. ชนะโดยง่ายดาย.

2. ขาดลอย หมายถึง ก. สูญไปโดยไม่มีหวังว่าจะได้คืน เช่น ว่าวขาดลอย, เด็ดขาด เช่น ชนะขาดลอย.

3. ชำนะ หมายถึง ก. ชนะ, ทําให้เขาพ่ายแพ้. (แผลงมาจาก ชนะ).

4. ชโย หมายถึง [ชะ-] น. ความชนะ. (คําเดียวกับ ชัย). อ. คําที่เปล่งเสียงอวยชัยให้พรหรือแสดงความดีใจเมื่อได้รับชัยชนะเป็นต้น.

5. ยาหยัง หมายถึง [-หฺยัง] ก. ชนะศัตรู. (ช.).

6. รวด หมายถึง ว. ติดต่อกันหลายครั้ง เช่น ชนะ ๕ ครั้งรวด; เสมอเท่ากันหมด เช่น เก็บค่าดู ๒๐ บาทรวด.

7. ลอยลำ หมายถึง (ปาก) ว. เด็ดขาด เช่น เรือแข่งชนะลอยลำ ลอยลำเข้ารอบ.

8. วิกรม หมายถึง [วิกฺรม] ก. เก่งกล้า, ก้าวล่วงไปด้วยความกล้าหาญ, มีชัยชนะ. (ส. วิกฺรม; ป. วิกฺกม).

9. วิกรานต์ หมายถึง [วิกฺราน] ว. กล้าหาญ, มีชัยชนะ, ก้าวหน้า. (ส. วิกฺรานฺต).

10. วิชิต หมายถึง น. เขตแดนที่ปราบปรามแล้ว. ว. ปราบให้แพ้, ชนะแล้ว. (ป.; ส. วิชิต ว่า ถูกปราบ, ชนะ).

11. อภิชัย หมายถึง น. ความชนะ; การปราบปราม. (ป., ส.).

12. อภิชิต หมายถึง ว. มีชัย, ชนะแล้ว. (ป., ส.).

13. เฉือน หมายถึง ก. เชือดแบ่งเอาแต่บางส่วน, โดยปริยายหมายความว่า ชนะไปนิดเดียว, ชนะอย่างหวุดหวิด.

14. เดโชชัย หมายถึง น. ความชนะด้วยอํานาจ. (ป., ส.).