คำไวพจน์ มอง

น. เครื่องจับปลาชนิดหนึ่งจำพวกอวน แต่เล็กสั้น และตาถี่กว่าอวน ใช้ในแม่น้ำลำคลอง.

น. ฆ้องขนาดเล็ก เรียกว่า ฆ้องมอง.

ก. มุ่งดู.

ชระเมียง หมายถึง [ชฺระ-] (กลอน) ก. เมียง, มองดู.

ชายตา หมายถึง ก. ชําเลือง, ดูทางหางตา.

ดู หมายถึง ก. ใช้สายตาเพื่อให้เห็น เช่น ดูภาพ ดูละคร, ระวังรักษา เช่น ดูบ้านให้ด้วย ไม่มีคนดูเด็ก, พินิจพิจารณา เช่น ดูให้ดี, ศึกษาเล่าเรียน เช่น ดูหนังสือ, เห็นจะ เช่น ดูจะเกินไปละ, ทํานาย เช่น ดูโชคชะตาราศี, ใช้ประกอบกริยา เพื่อให้รู้ให้เห็นประจักษ์แจ้ง เช่น คิดดูให้ดี ลองกินดู.

ทอดตา หมายถึง ก. แลไป, มองดูในระยะไกล.

ทอดสายตา หมายถึง ก. มองด้วยอาการสํารวม; ใช้สายตาเป็นสื่อ.

บง หมายถึง น. ชื่อไผ่ชนิด Bambusa tulda Roxb. ในวงศ์ Gramineae ไม่มีหนาม ปล้องสั้น เนื้อลําหนา ใช้จักตอก.

มองเมียง หมายถึง ก. เลียบ ๆ เคียง ๆ ดู.

ยล หมายถึง [ยน] ก. มองดู.

ส่งสายตา หมายถึง ก. มองโดยมีเจตนาให้อีกฝ่ายหนึ่งรู้ว่าตนมีความรู้สึกพอใจ ไม่พอใจ อ้อนวอน หรือเพื่อเป็นการปรามเป็นต้น เช่น ส่งสายตาปรามไม่ให้เพื่อนพูด.

ส่ายตา หมายถึง ก. กวาดตามองทั่ว ๆ เช่น เขาส่ายตามองหาคนรู้จัก.

หมายตา หมายถึง ก. มองไว้ด้วยความมั่นหมาย, มั่นหมายใจไว้.

เมียงมอง หมายถึง ก. ชายตาดู.

แยงยล หมายถึง ก. มองดู.